Araştırma şirketi IPSOS (Ipsos), “Dünyayı neler endişelendiriyor?” başlıklı bir araştırma yapmış. Türkiye’nin de aralarında bulunduğu 29 ülkede vatandaşlara görüşleri sorulmuş. 26 Ocak- 9 Şubat arasında yapılan anket kapsamında yaklaşık 25.000 katılımcıya çevrimiçi sistem üzerinden kaygıları, ülkelerindeki gidişata ilişkin görüşleri sorulmuş.

Türkiye’deki katılımcılara şu soru sorulmuş: “Sizce ülkede işler iyiye mi gidiyor yoksa yanlış istikamette mi yol alıyor?”

Bu soruya katılımcıların %73’ü “Yanlış istikamette yol alınıyor” cevabını vermiş.

Türkiye’de en çok kaygı duyulan konu %50’lik oranla enflasyon olmuş. Enflasyonu ikinci sırada %30’luk oranla yoksulluk ve sosyal adaletsizlik izlemiş. Ankete Türkiye’den katılanların %22’si suç ve şiddet oranlarından endişeli olduklarını söylerken, %22’si işsizlikten, %21’i mali ve siyasi yolsuzluktan kaygılandıklarını ifade etmişler.

HATAY’IN DÖRTYOL ilçesinde bulunan 100. Yıl ilkokulunda bir sınıf öğretmeninin dinî etkinlikler düzenlediği ortaya çıkmış. Söz konusu öğretmen, ilkokul 3. sınıf öğrencilerine Cuma duaları okutmuş ve salavat getirtmiş. Sınıf öğretmeninin derslerde öğrencilere “şeytan”, “zebani”, “cin” ve “kıyamet” gibi dinî kavramlardan bahsettiği iddia edilmiş. Yine gazete haberinden öğrendiğimize göre, tabii iddia olarak bunun araştırılması gerekir, sınıftaki öğrencilerden birinin öğretmeninin bahsettiği kavramlardan etkilenerek geceleri kâbus gördüğü.
(birgün gazetesi, 06.03.2024)

Artık gerçekten de Türkiye’de normalin dışında “anormalliklere” alışmaya başladık. Hep biz neyin düşünü kuruyoruz: Batı tipi demokrasi batı tipi yaşam standartları… Önce bizim ülkemizdeki anormallikleri düzeltmemiz gerekmiyor mu? Tuhaflıklar kumpanyası tertip edilseydi, tamda bu zamana denk gelirdi. 31 Mart tarihinde mahalli seçimler yapılacak ama kamuoyunun ve geniş halk kesimlerinin odaklanması genel seçim düzeyinde. Şuan insanların en büyük ruhsal sıkıntısı: Kaygı, endişe, stres, üzüntü, belirsizlik ve üzerine geleceğin belirsizliği…
Şimdi bu paylaştığım satırbaşı haber metinlerinden nasıl bir “çıkarım yapılması” gereğini sizlere bırakıyorum.

(. . . . . . . . .)